Les métamorphoses du vampire 
Anabel chegou sen eu saber por onde. De repente, estaba alí, arrimada ao muro, cos seus ollos verde auga baixo os flocos e o sorriso transparente. Tiña un vello libro aberto nas mans e púxose a ler para min versos en francés:
“Moi, j'ai la lèvre humide, et je sais la science
“Moi, j'ai la lèvre humide, et je sais la science
De perdre au fond d'un lit l'antique conscience.
Je sèche tous les pleurs sur mes seins triomphants..."
O Xardín (páx. 207)
Eu teño o beizo húmido, e coñezo a cienciade perder no fondo dun leito a antiga conciencia.
Seco todas as bágoas nos meus seos triunfais
e fago rir os vellos co riso dos rapaces.
Substitúo, para quen me ve núa e sen veos,
a lúa, o sol, o ceo e as estrelas.
Son, meu amado sabio, tan douta en voluptuosidades
cando afogo un home nos meus temidos brazos
ou cando abandono ás trabadelas o meu busto,
tímida e libertina, e fráxil e robusta,
que sobre estes xergóns que de emoción se renden
os anxos impotentes perderíanse por min.
Charles Baudelaire. Les fleurs du mal.
